Οι κυριότερες από τις επιπλοκές του σακχαρώδους διαβήτη είναι κατά κανόνα αγγειακές. Δικαιολογημένα λοιπόν ο διαβήτης χαρακτηρίζεται αγγειακή νόσος και μάλιστα ισοδύναμη της στεφανιαίας νόσου.

Στα πλαίσια του προληπτικού ελέγχου και υποψίας σακχαρώδους διαβήτη γίνονται μετρήσεις:

​

• Σάκχαρο νηστείας ορού

• Γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη (ΗbA1c)

• Καμπύλη σακχάρου

• Ινσουλίνη

• Καμπύλη ινσουλίνης

• Δείκτης αντίστασης στην ινσουλίνη (HOMA-IR)

• Αντιδιουρητική Ορμόνη (ADH)

• Μικροαλβουμίνη ούρων 24h

• C-πεπτίδιο

• Γλυκαγόνη πλάσματος

• Φρουκτοζαμίνη ορού

• Αντισώματα έναντι της ινσουλίνης (anti-IAA)

• Αντισώματα έναντι νησιδιακών κυττάρων παγκρέατος (anti-ICA)

• Αντισώματα έναντι της αποκαρβοξυλάσης του γλουταμινικού οξέος (anti-GAD)

• Αντισώματα έναντι της φωσφατάσης της τυροσίνης (IA-2ic)

Στα πλαίσια της παρακολούθησης του σακχαρώδους διαβήτη γίνονται τακτικές μετρήσεις:

 

• Σάκχαρο νηστείας ορού με ταυτόχρονη μέτρηση της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης (ΗbA1c).Ο καλύτερος δείκτης παρακολούθησης του σακχάρου.Είναι ο καθρέπτης της γλυκαιμικής μας ρύθμισης, κατά το τελευταίο δίμηνο ή και τρίμηνο. Η μέτρηση της πρέπει να γίνεται κάθε τρείς μήνες.

• Χοληστερίνη, τριγλυκερίδια,HDL(καλή χοληστερίνη),LDL(κακή χοληστερίνη).Ο τακτικός έλεγχος των λιπιδίων (και της αρτηριακής πίεσης) είναι απαραίτητος για τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη, καθώς και τα δύο αποτελούν σημαντικούς παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακά επεισόδια.Ο συνδυασμός αυξημένων λιπιδίων με το σακχαρώδη διαβήτη αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο.

• Ουρία, κρεατινίνη, κάλιο, νάτριο και αλβουμίνη ούρων σε τυχαίο δείγμα.Είναι γνωστό ότι ο διαβήτης είναι η πρώτη αιτία αιμοκάθαρσης παγκοσμίως και για αυτό τον λόγο ελέγχουμε τακτικά τα νεφρά.

• Γενική ούρων ή καλλιέργεια ούρων επι συμπτωμάτων, γιατί αυξημένες τιμές γλυκόζης στο αίμα και στα ούρα προδιαθέτουν σε ουρολοιμώξεις.

​